Το Change11 έχει σχεδον φτάσει στο τέλος. Αυτή η εβδομάδα είναι η τελευταία, και το θέμα είναι η Ανοιχτή Έρευνα και η ανοιχτή διανομή αυτής της έρευνας (open publishing). Η περασμένη εβδομάδα όμως ήταν αφιερωμένη στις ψηφιακές ταυτότητες - το ποιοί είμαστε στο διαδίκτυο. Μερικοί από εμάς γράφουμε επώνυμα...άλλοι γράφουμε ανώνυμα, και άλλοι έχουν δύο ή παραπάνω διαδικτυακές ταυτότητες. Αυτό το είδαμε λίγο με τις έρευνες του Τζώρτζ Βελετσιάνος πριν από καμιά εβδομάδα.

Αυτό που ήθελα να μας προβληματίσει λίγο είναι όχι μόνο οι ψηφιακές ταυτότητες μας στο διαδίκτυο, αλλά και τα καθημερινά μας περιβάλλοντα που μας επιτρέπουν λίγο ή πολύ να έχουμε μια επώνυμη παρουσία στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα, εγώ διατηρώ παραπάνω από μια ταυτότητα στο διαδίκτυο. Η μία είναι για τους γνωστούς και τους φίλους και είναι διαθέσιμη μόνο με πρόσκληση, ενώ αυτή εδώ η ταυτότητα, σε αυτό το μπλόγκ είναι δημόσια. Όποιος με βρίσκει με βλέπει, και βλέπει τι γράφω. Για αρκετά χρόνια ήμουν σε μια θέση εργασίας στην οποία δεν μπορούσα να έχω μια τέτοια δημόσια πλευρά, και ας ήταν μόνο επαγγελματικής, γιατί το εργασιακό περιβάλλον δεν το επέτρεπε.

Αν όλα αυτά τα χρόνια έχεις κάποιος ιδέες, για τις οποίες θες να γράψεις, και να συνεργαστείς με άλλους για να τις υλοποιήσεις, αν το περιβάλλον σου δεν σου επιτρέπει κάτι τέτοιο, τι κάνεις; Είναι δικαίωμα ή προνόμιο το να έχεις μια δημόσια ταυτότητα στο διαδίκτυο, την οποία χρησιμοποιείς για επαγγελματικούς σκοπούς; Αν άλλοι, που έχουν μια τέτοια δημόσια διαδικτυακή ταυτότητα, επωφελούνται από αυτό το προνόμιο, και εσύ, λόγο περιβάλλοντος δεν μπορείς να επωφεληθείς το ίδιο, τι κάνεις; Φυσικά μπορείς να πας κάπου αλλού να δουλέψεις, άλλα στο τέλος τις ημέρας η ερώτηση είναι "πως μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα εργασιακό περιβάλλον οπού να μπορούμε να γράφουμε επώνυμα, αλλά και στο οποίο οι διαφορές άποψης δεν δημιουργούν μια κρίση, όπου η μόνη λύση είναι η ανωνυμία;" σκεφτείτε το :-)