(Ο Τρελό-iταλός)

Αφηγητής (φωνή του Keifer Sutherland): Στο προηγούμενο επεισόδιο ο Φοβερός είναι στην Ζάκυνθο, πρώτο καλοκαίρι μ.Λ., με τον Κώστα και την Κατερίνα όλοι μαζί σε ένα μπαράκι. Η Κατερίνα σας φουγάρο έχει ντουμανιάσει τον Φοβερό και για να της σπάσει τα νεύρα απειλεί να το παίξει τρελός Ιταλός, γιατί κατά τα δεδομένα την νοιάζει τι λέει το χωριό γι' αυτήν. Και τώρα η συνέχεια....

23:00:00 -- 23:00:01 -- 23:00:02 -- 23:00:03 -- 23:00:04 -- 23:00:05

Σκηνή: ο φοβερός κοιτά κάτω την ήρεμη θάλασσα ενώ ακούει club-style μουσική. Μετά από ένα άλφα χρονικό διάστημα παρατηρεί πώς έχει αποκοπεί από τα παιδιά, τα βλέπει στο μπάρ - και να! Μια στιγμή ιδιοφυΐας! Εδώ γεννιέται ο Giorgio! Giorgio diRoma, από την Ρώμη! Φοιτητής πληροφορικής!


Σηκώνομαι και πάω στο μπάρ. Βλέπω τον Γιάννη, τον κολλητό του Κώστα και του λέω "'Άμα ρωτήσει κανείς, με λένε Giorgio, επώνυμο diRoma, και είμαι Ιταλός από την Ρώμη. Μόλις με γνωρίσατε σήμερα και με καλέσατε στο γκρουπ σάς. Πάω στον Κώστα και του λέω τα ίδια - όλα ΟΚ - ο τρελο-ιταλός κατέφθασε!

Τι προκάλεσε αυτή την στιγμή ιδιοφυΐας και την γέννηση του Giorgio; Ο Κώστας και ο Γιάννης γνωρίσανε δύο Ελληνοκαναδές τουρίστριες, και τους κέρναγαν σφηνάκια, και φυσικά αφού ήμουν ο καλεσμένος στην νήσο, με κέρναγαν και εμένα. Η μία από της δύο έκανε μπάμ, και φαινόταν για ένα άτομο πού θα της άρεσε μία συζήτηση - καλός τρόπος να γνωρίσεις ένα άτομο και να σπάσεις την μονοτονία
Πρώτο σφηνάκι: VIVA! (τσούγκρισμα με τα παιδιά)
Δεύτερο σφηνάκι: VIVA! (τσούγκρισμα με τα παιδιά και τις κοπέλες)
Τρίτο σφηνάκι: VIVA BELLΕ RAGAZZΕ! (Τσούγκρισμα με τις κοπέλες)

Μετά στέρεψαν τα σφηνάκια! Δεν πειράζει - παράγγειλα μιά vodka on the rocks, και έριξα μιά ματιά στο τοπίο. Κοιτάω την κοπέλα, χαμογελώ, ΜΠΡΟΣ! ΔΡΑΣΗ!
Φοβερός: Ciao Bella - Come ti chiama?
Κοπέλα: ε;;;;;
Φοβερός: Ciao! :-) Come ti chiama?

Με ένα ύφος πολύ τονισμένο - λέω Mi --- Chiamo -- Giorgo και τις δείχνω τον εαυτό μου - Giooorgio
Την κοιτάω ερωτηματικά - e lei? (και εσένα;)
Μου λέει το όνομα της, και αμέσως η φίλη της πετάγεται και λέει "Έλα ρε μαλάκα, 'Έλληνας είναι!". Έγω κάνω πώς δεν καταλαβαίνω και αυτή προσπαθεί να μου μιλήσει Ελληνικά. Εγώ το παίζω λες και δεν καταλαβαίνω Χριστό - ακόμα και όταν με βρίζουν χαμογελώ και προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί της στα Ιταλικά. Αφού η κοπέλα δεν καταλάβαινε Ιταλικά μου λέει:
Κοπέλα: Parlez-voys Français?
Φοβερός: Français? Français?
την κοιτώ ξαφνιασμένος, και ερωτηματικά, Χτυπάω το κούτελο μου με το την παλάμη μου και ξεφωνίζω:
OOOOOoooooo! Francese! No, non parlo Francese!
Με κοιτάει καλά-καλά σαν να λέει "πώς στον Διάβολο να του μιλήσω;"
και αφού τα Γαλλικά δεν μας κάνουν, λέει "Do you speak English?"
Γουρλώνω το μάτι, την κοιτάω καλά-καλά, με ΜΕΓΑΛΗ χαρά και σχεδόν το φωνάζω: English ?!?!?! SI!!!! :-) I -- SPEAK -- EEEEENNNNglish! :-) Μόνο αγκαλιά δεν την πήρα!

Από εδώ και πέρα έχω πάρει ένα ύφος, και τρόπο έκφρασης όπως ο Αντόνιο Μπενίνι (Πιστεύω να τον ξέρετε αυτόν τον Στάρ του Ιταλικού σινεμά!) Έχει ένα ύφος τελείως μή-σοβαρό, αστείο, και ότι κάνει, χρησιμοποιεί πολύ εκφραστικούς μορφασμούς. Συνεχίζουμε λοιπόν την συζήτηση, αυτή στα Αγγλικά, και εγώ με μιά ανάμιξη σπαστών Αγγλικών, με ιταλική προφορά, και Ιταλικών. Αρχίσαμε να μιλάμε για το τι σπουδάζουμε, σε πιο πανεπιστήμιο σπουδάζουμε, που μένουμε και τα σχετικά. Το κουφό είναι πώς η κοπέλα πραγματικά προσπαθούσε να με βοηθήσει να καταλάβω αυτά που μου έλεγε οπότε πέταγε μερικές λέξεις στα Ισπανικά (αυτή ήξερε Ισπανικά) αλλά εγώ για να είμαι λίγο σπαστικός την διόρθωνα! Και της έλεγα: όχι! Δεν το λένε έτσι στα Ιταλικά! Έτσι είναι στα Ιταλικά!!!!
Να ένα παράδειγμα από την συζήτηση:
Φοβερός: alora ragazza, how do you say? Di dove sei?...eee... Where...aaaare you fromeee???
Κοπέλα: Μοντρεάλ, Κάναντα
Φοβερός: Ooooohhh!!! Canada!!! Molto bello! Very niiiiiice! :-D I di Roma...eeee... From Rome, you know! Italia! :-)
Κοπέλα: Ναι, Very beautiful place!
Φοβερός: So cosa...ee, what, do you do? Estudia..ee come...ah! do you study?
Κοπέλα: Si! (δεν θυμάμαι τι μου είπε για το τι σπουδάζει)
Φοβερός: oh! bennissimmo! in inglese...bravo! si! Io....I, study, informatica...eee..Questo...si! Compuuuuter Science, si!
Κοπέλα: oh! really! How do you like it
Φοβερός: eee...facile...how do you say? easy! Quest...this music? You like?
Κοπέλα: SI Mucho! (ισπανικά)
Φοβερός: Mucho?! Cos'e , what is "mucho" ?
Κοπέλα: Spanish, "very much"
Φοβερός: oooooohhhh!!! "MOLTO" !!! In italiano, is "molto" - no mucho!

Τελικός κάπως έτσι πέρασαν οι ώρες, μάλλον και το κυπριακό λύσαμε, αν και δεν θυμάμαι πώς το λύσαμε. Σε κάποια φάση είπα να τις ζητήσω το τηλέφωνω. Τώρα ΤΙ το ήθελα το τηλέφωνο τις, ένας θεός ξέρει - αφού το άλλο μεσημέρι έφευγα από Ζάκυνθο και δεν θα τις ξαναμήλαγα... Τέλος πάντων, μετά από τα πέρα δώθε - το τηλέφωνο της δεν θα μου έδινε που να είχα το Χριστόδουλο μπάρμπα, οπότε σε κάποια φάση, που ήτα σχεδόν ώρα να φύγουμε, της λέω: Γεια σου ρε κοπέλα! Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα και τα είπαμε!

Το σαγόνι τις πέφτει, το μάτι γουρλώνει, με κοιτάει και δεν ήξερε τι να πει! Έμεινε μαλάκας η κοπέλα! Έφαγα κάτι χριστοπαναγίες, κάτι "τι μαλάκας που είσαι!", κάτι "δεν μπορώ να το πιστέψω" ... τα άκουσα για τα καλά. Τελικός με την παρέα φύγαμε κατά τις 5 τα ξημερώματα, αλλά πριν φύγουμε την χαιρέτισα, τις πήρα το χέρι, τις το φίλησα και τις είπα με ένα χαμόγελο να μην μου κρατά κακία :-)

Μετά από 3 ώρες ύπνο - σηκώθηκα για τυρόπιτα και καφετέρια και την κοπέλα από τον Καναδά δεν την ξαναείδα.

Όπου και να είσαι κοπέλα, ο τρελό-ιταλός σε χαιρετά - και εύχομαι να μην μου κρατάς κακία γιατί δεν το έκανα από κακία :-)