Ένα από τα θέματα που σκεφτόμουν τώρα τελευταία είναι τα κόμικς. Στην πόλη που μένω έχουμε ένα κατάστημα το οποίο πουλάει κόμικς, και άλλα διάφορα όπως action figures, παιχνίδια, αγαλματάκια, και τέτοια πράγματα που έχουν κάνουν σχέση με κόμικς, marvel, DC, βιντεοπαιχνίδια, και άλλα geek θέματα. Τα κόμικς στο κατάστημα είναι από το Marvel και το DC, αλλά έχουν και διάφορα δημοφιλή Επειδή κάνω συλλογή και πάω κάθε δεκαπέντε να δω τι καινούργια πράγματα έχουν μου θύμισε λίγο τα πρώτα χρόνια στην Αμερική.

Στην Ελλάδα, μικρός, μου άρεσαν αρκετά τα κόμικς του τύπου μίκυ μάους, τιραμόλα, και αστερίξ. Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα το στυλ του Σπαϊντερμαν, και του Μπλέκ. Όταν λοιπόν επέστρεψα στην Αμερική το 1994 ήθελα να διαβάζω κόμικς, όπως διάβαζα και στην Ελλάδα, αλλά αντιμετώπισα ένα παράδοξο: Κόμικς υπήρχαν πολλά! Υπήρχαν κόμικς που δεν είχα ξαναδεί στην Ελλάδα όπως το G.I. Joe, Transformers, Χελωνονιτζάκια, μέχρι και x-files και Star Trek. Αλλά μέσα σε αυτή την πληθώρα, τον πλούτο, με τα κόμικς δεν έβρισκα το ένα κόμικ που ήθελα: τα κλασικά Μίκυ Μάους.

Τελικά, σε κάποια φάση, σε ένα παντοπωλείο πέτυχα κάτι που λεγόταν Disney Adventures. Αγόρασα ένα τεύχος να δω αν ήταν ο τύπος του κόμικ που έψαχνα, αλλά τζίφος. Ο τύπος του περιοδικού δεν ήταν κόμικς, αλλά ήταν κάπως σαν το «OK» ή άλλο κοινωνικό και entertainment περιοδικό, αλλά το κοινό για το αυτό το περιοδικό ήταν παιδιά και όχι ενήλικες. Βλακείες.

Έτσι λοιπόν κόψαμε τα κόμικς μέχρι να ξανα-ανακαλύψω τα κόμικς και τα Manga όταν άρχισα να δουλεύω σε βιβλιοπωλείο όταν φοιτούσα στο πανεπιστήμιο.