(Ο Τρελό-iταλός)

Την περασμένη εβδομάδα ήμουν άρρωστος, και μες το παραλήρημα του πυρετού είχα φλάς-μπάκ.

- μουσική από την σειρά 24 -
Αφηγητής: Τα επόμενα γεγονότα εξελίσσονται μεταξύ 20:00 και 23:00

Κάμερα! - Σκηνή! Πάμε!
Απογευματάκι - Ζάκυνθος - Ιούλιος 2003, πρώτο καλοκαίρι μ.Λ.

Ο φοβερός - το βαφτιστήρι του (ή φιώτσος όπως τον λέει η γιαγιά), ο Κώστας - και η αδελφή του, Κατερίνα σε ένα μπαράκι - όλοι πίνουν ποτά - ο φοβερός φραπέ με Baileys και τον κοιτάνε σαν να είναι εξωγήινος. Μετά λέμε να πάμε σε κανένα μπάρ-κλάμπάκι. Η Κατερίνα θέλει κάτι εδώ δίπλα γιατί έχει φοβερό κόλλημα με τον μπάρμαν. Ο Κώστας θέλει λαγανά. Φυσικά η απόφαση είναι δικιά μου γιατί είμαι ο καλεσμένος.

(Σημείωμα: Ο Φοβερός και ο Κώστας έχουν τέσσερα χρόνια διαφορά. Ο παππούς του Φοβερού, όταν βάφτισε των Κώστα αποφάσισε να βάλει και τον Φοβερό να βάλει λάδι στο παιδί - έτσι συγκαινέψαμε. Η Κατερίνα με τον Φοβερό απέχουν ένα χρόνο σε ηλικία - και τώρα η συνέχεια...)

Να σου πω την αλήθεια, ψιλο-βαριόμουνα να πάω κάπου "μακριά" οπότε πρότεινα να πάμε στο κοντινό μπαράκι. Η "χάρη" όμως δεν τελείωσε εκεί - το ερωτοχτυπημένο άτομο ήθελε να με βάλει να κοιτάω τον μπάρμαν για να δω άμα κόβει μάτι προς αυτήν και να τις δίνω αναφορά για το τι γίνετε. Ήθελε να τον κάνει να ζηλέψει - Καλά λέω - I will play along -αλλά υπό έναν όρο. Το όριο καπνίσματος είναι 5 τσιγάρα γι' απόψε. ΟΚ - συμφώνησε και το συμβόλαιο.

Φυσικά όλο αυτόν τον καιρό δεν καθόμουν σας βλαμμένος να κοιτάω τον μπάρμαν, μιλάγαμε και την ενημέρωσα το τι γίνετε με την δουλειά, σπουδές, οικογένεια και τα σχετικά αλλά μετά από καμιά ώρα βαρέθηκα και ήθελα να κάνω αυτό μου μου έρχεται ως φυσικό - να κόψω μάτι και να δω τις όμορφες κοπελιές στο μπαράκι - αφού ο μπάρμαν μας κέρασε ποτά και η χαζή δεν έκανε κάποια κίνηση!

Το σπαστικό ήταν πώς είχε κατεβάσει 10 τσιγάρα σε μιά ώρα και ο καπνός ερχόταν όλος πάνω μου. Την προειδοποίησα και της είπα πώς άμα δεν το κόψει το τσιγάρο θα γίνουμε σούργελο! Θα το παίξω τρελός Ιταλός και θα μιλάει όλο το νησί! Φυσικά εμένα το κουτσομπολιό δεν με νιάζει. Ας πάνε να λένε ότι θέλουν - αυτήν όμως την πείραζε οπότε νόμιζα πως η φοβέρα μου θα πιάσει τόπο - έγινε όμως - όχι!
Νευράκια - νευράκια!

Αφού λοιπών αυτή ήταν στον κόσμο της, και μέχρι τώρα είχαμε πιει τα κέρατα μας σε βότκα, είπα και εγώ να σκαρφιστώ κάτι για να γελάσω λίγο, να τις σπάσω λίγο τα νεύρα [ξέρω, ξέρω είμαι κακός! :-) ], και φυσικά να πέσει και λίγο φλερτ αφού ήταν το πρώτο καλοκαίρι μ.Λ. και ήμουν ελεύθερος :-)

Το δίλημμα: πώς να αρχίσω να μιλάω σε κάποια, σε πια να μιλήσω; Ήταν όλες το ίδιο, ή είχαν διαφορά; Με πια αφορμή να την πέσω σε κάποια και ν' αρχίσω να τις μιλάω Ιταλικά; Θα καταλάβαινε ή θα με έστελνε σταδιάολο; Να επιλέξω "θύματα" που βρισκόντουσαν στο μπαρ, στα τραπεζάκια, ή στην αυλή;
χμμμμ... Η πολύ σκέψη με έκανε να σκεφτώ αρκετά φιλοσοφικά ζητήματα! Ήμουν σε σχέση για 2 χρόνια και είχα να φλερτάρω δημιουργικά για πολύ καιρό (ρε συ - λες γι αυτό να τα χαλάσαμε; LOL) - τέλος πάντων εκεί που σκεφτόμουν και σχεδίαζα έρχεται η Κατερίνα και μου λέει - αυτή εκεί πέρα είναι ελεύθερη, μπορείς να το παίξεις Ιταλός σε αυτήν -

Με μιά γκριμάτσα την κοίταζα και σκέφτηκα "μα καλά εγώ προσπαθώ να σε κάνω να τα παίξεις γιατί όλο το βράδυ με έχεις ντουμανιάσει στον καπνό ΚΑΙ σου κάνω χάρη και μου βρίσκεις εύκολο στόχο; Μπά άσε δεν παίζω!"

Έκατσα τελικός σε κάτι τραπεζάκια πιο πέρα και με κάτι φιλαράκια πιάσαμε κουβέντα για πολιτικά, ποδόσφαιρο, δουλειά, και την ζωή στο εξωτερικό. Εκεί που το είχα πάρει απόφαση πώς δεν θα το παίξω τελικά Ιταλός, γιατί άρχισα να ψιλο-βαριέμαι και να ξενερόνω - ΜΠΑΜ! Χτυπά η καλή τύχη, η ευκαιρία, και μια στιγμή ιδιοφυΐας!

22:59:55 -- 22:59:56 -- 22:59:57 -- 22:59:58 -- 22:59:59 --23:00:00
-------------------
Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο